نیلی

من کجای قصه زمینم دقیقا؟

نیلی

من کجای قصه زمینم دقیقا؟

پاک یادت نره

سلااااااام به همگی

امیدوارم پخش و پلا نشده باشین ... گناه داره وبلاگ بدون خواننده آخه

آقو جاتون خالی ... نه! اینجا دیگه لهجه مشهدی (در حد وسع) می طلبه

یره! جاتان خَلی مُ با ننه و خاله و ننه ی ننه یَک سفر خُردو رِفتیم مشدالرضا... جاتان خَلی الان یَک خُردویی حالمان بهتره... سبک رِفتم.

آره دیگه بدون خداحافظی و حلالیت طلبیدن رفتیم که نکنه خواننده ها سوغات بخوان :)

و از نشانه های سبکی آن که : امروز بالاخره صفحه کلید لب تابمو تمیز کردم. خدا رحم کرد آخه از بس کثیف بود هی باید تو هول و ولا می بودم وقتی دارم واسه استادم تایپ می کنم: «به نظر » فلان دانشمند یا «در نظریه» بهمان فیلسوف خدای نکرده بخاطر حجم آشغال زیر حرف «ظ» نکنه این حرف نخورده باشه ...کلی مشکل اخلاقی تو متنم ایجاد می شد

خلااااصه... امیدوارم سنگین نشم دوباره... هرچند من بی جنبه تر از این حرفام..... ولی آرزو بر جوانان عیب نیست.


پ.ن: صدای جاروبرقی مادرجان به هوا رفت . و اینک آماده باش جهت بلند کردن مبل و میزهای عسلی از سر راه جاروبرقی اعلام می گردد... خدا رحم کرده هوس تغییر دکوراسیون نداره. آخه می دونین؟ مامان جان عادت دارن حداقل دوماهی یه بار دکوراسیونو اساسی عوض کنن. تنوع در حد لالیگا. گمونم تا چند وقت دیگه به چینش روی سقف هم بیندیشند

پ.ن 2: رفتم دانشگاه فردوسی مشهد.... درختهاش چه قدی کشیده بودن...قدّ دوری 3ماهه از مشهد...قد دلتنگی


پاک یادت نره

سلااااااام به همگی

امیدوارم پخش و پلا نشده باشین ... گناه داره وبلاگ بدون خواننده آخه

آقو جاتون خالی ... نه! اینجا دیگه لهجه مشهدی (در حد وسع) می طلبه

یره! جاتان خَلی مُ با ننه و خاله و ننه ی ننه یَک سفر خُردو رِفتیم مشدالرضا... جاتان خَلی الان یَک خُردویی حالمان بهتره... سبک رِفتم.

آره دیگه بدون خداحافظی و حلالیت طلبیدن رفتیم که نکنه خواننده ها سوغات بخوان :)

و از نشانه های سبکی آن که : امروز بالاخره صفحه کلید لب تابمو تمیز کردم. خدا رحم کرد آخه از بس کثیف بود هی باید تو هول و ولا می بودم وقتی دارم واسه استادم تایپ می کنم: «به نظر » فلان دانشمند یا «در نظریه» بهمان فیلسوف خدای نکرده بخاطر حجم آشغال زیر حرف «ظ» نکنه این حرف نخورده باشه ...کلی مشکل اخلاقی تو متنم ایجاد می شد

خلااااصه... امیدوارم سنگین نشم دوباره... هرچند من بی جنبه تر از این حرفام..... ولی آرزو بر جوانان عیب نیست.


پ.ن: صدای جاروبرقی مادرجان به هوا رفت . و اینک آماده باش جهت بلند کردن مبل و میزهای عسلی از سر راه جاروبرقی اعلام می گردد... خدا رحم کرده هوس تغییر دکوراسیون نداره. آخه می دونین؟ مامان جان عادت دارن حداقل دوماهی یه بار دکوراسیونو اساسی عوض کنن. تنوع در حد لالیگا. گمونم تا چند وقت دیگه به چینش روی سقف هم بیندیشند

پ.ن 2: رفتم دانشگاه فردوسی مشهد.... درختهاش چه قدی کشیده بودن...قدّ دوری 3ماهه از مشهد...قد دلتنگی